18 april 2010

Perfect getimed: re-up Perfect IJsland (door Atze de Vrieze)

Atze de Vrieze (@atzedevrieze) maakte een reis naar IJsland, kwam geïnspireerd terug en compileerde vervolgens Perfect Iceland (vanaf nu is het ook: "gelukkig hebben we de compi nog"). Dat het landschap het oog kietelt, dat wisten we natuurlijk al... maar de muziek is eveneens oorstrelend en gaat verder dan Sigur Rós alleen. Maar goed, dat kan Atze beter zelf vertellen:

"Serieus, introvert, een beetje raadselachtig, maar vooral eigenzinnig. Dat zijn de tags die horen bij de vermaarde IJslandse muziekscène. Wie, zoals ik, twee weken door het land reist, snapt wel waar dat vandaan komt. IJslanders zijn gewend aan ruimte en isolatie, aan extreme weersomstandigheden, aan de grandeur van de natuur. Het is maar net hoe je daar op reageert. Je kunt een teruggetrokken schapenboer worden, maar ook muzikant."

HIER voor PC en Mac.



"Perfect Iceland focust op de belangrijkste muziek van de laatste jaren. Het mooiste is: echt veel moeite hoef je niet te doen om die te vinden. De winkels in Reykjavik liggen er vol mee. In platenzaken moet je zoeken naar de niet-IJslandse muziek. Dat was altijd al zo, maar met de val van de kroon kan het muziektoerisme in het land alleen maar toenemen. Het typeert het land en zijn muziekscene dat platenzaken vol fluisterpop, klassieke muziek, kabbelende elektronica en speelse folk behoren tot de grootste trekpleisters van de hoofdstad. Een bloemlezing:"

Hjaltalín - "Traffic Music"
Als ze één ding niet hebben op IJsland, dan is het wel file. Zelfs tijdens de spits kun je Reykjavik prima in en uit, en op de meeste andere wegen van het land kom je helemaal weinig volk tegen. Eén echte snelweg hebben ze. Die loopt helemaal rond het land en heet voor het gemak 1. Misschien dat "Traffic Music" daarom een opgewekt Cardigans-achtig liedje is. Hjaltalín is een achtkoppig gezelschap uit Reykjavik met blazers, in Nederland uitgebracht door Excelsior.

Eberg - "Been Thinking About You"
Volgens de verkoper in 12 Tónar, de beste platenzaak van Reykjavik, heeft Eberg 'misschien wel het beste album van het jaar' gemaakt. Zo'n bescheiden slag om de arm past wel bij de muziek die de singer-songwriter maakt. In Nederland is zijn derde album "Antidotes" nog niet uit, maar daar een hot item. En terecht, want het is een fraaie fluisterpopplaat met stemvervorming en een klein beetje elektronica.

Múm - "Green Grass Of Tunnel"
Na Björk en Sigur Rós komt bij de meeste mensen een enorm gapend gat als het gaat om bekende IJslandse bands, maar dan komt Múm, een van de meeste excentrieke gezelschappen die het eiland rijk is. Múm bestaat al sinds 1999 in verschillende samenstellingen, en heeft in de loop der jaren een ongrijpbaar oeuvre vol raadselachtige liedjes opgebouwd. Dit nummer komt van hun album "Finally We Are No One".

Ólöf Arnalds - "Klara"
Folkzangeres Ólöf Arnalds wordt door de IJslandse pers gezien als het grootste talent van het moment. Ze maakte de afgelopen jaren deel uit van Múm, en haar debuutalbum "Við og Við" werd door de grootste IJslandse krant - Morgunbladid - uitgeroepen tot album van het jaar 2007. Haar liedjes zijn serieus en bij vlagen zwaarmoedig, maar hebben ook vaak een prettige speelsheid.

Björk - "Earth Intruders"
Björk Guðmundsdóttir behoort inmiddels net zo tot het erfgoed van IJsland als de geisers en de papagaaiduikers. Bij souvenirwinkels in Reykjavik kun je zelfs shirts kopen met de opdruk: "Where Is Björk?" Godzijdank pakte de samenwerking tussen Björk en Timbaland op haar zesde soloalbum "Volta" beter uit dan die van laatstgenoemde met Chris Cornell. "Earth Intruders" is de single van dat album, een ouderwets broeierige, maar ook opzwepende track.

Ólafur Arnalds - "Fok"
Het kleine neefje van Ólöf, Ólafur, maakte de laatste jaren ook voorzichtig naam. Zijn muziek bevindt zich op het snijvlak van klassieke muziek en experimentele elektronica. Dat is goed te horen op zijn vorig jaar verschenen EP "Variations Of Static". Daarvoor speelde hij als drummer in metalbands en maakte hij strijkarrangementen voor onder meer doemdenkers 65 Days Of Static. Zijn debuutalbum "Eulology For Evolution" verscheen in 2007. En dan te bedenken dat hij 1987 als bouwjaar heeft.

Seabear - "I Sing I Swim"
Sindri Már Sigfússon is een soort Zwaan-kleefaan. Hij begon Seabear in zijn eentje, maakte een behoorlijk goed ontvangen ep met zachtaardige indiepopliedjes en verzamelde daarna zes bandleden om zich heen. Hun debuutalbum verscheen op het bescheiden maar gerespecteerde Duitse indielabel Morr. Het sneeuwbaleffect resulteerde voorlopig niet in een grote doorbraak, maar een aardige plaat is het wel. Je gaat je er vanzelf voorzichtig van uitdrukken.

Sigur Rós - "Við Spilum Endalaust"
Na hun live-DVD van 2 jaar terug is Sigur Rós definitief de vlaggendrager van de IJslandse muziek geworden. De band werd altijd al geassocieerd met de wijdse landschappen, oneindige leegte en mystiek die het land typeren. De bevestiging kwam in de vorm van een tour door de Heima, waarin de band minuscule dorpjes en enorme valleien aandeed voor optredens. Op het vijfde album "Með Suð Í Eyrum Við Spilum Endalaust" is Sigur Rós opvallend kort van stof. Weinig epische songs van tien minuten, maar handzame popsongs. Een zomerplaat?

Emiliana Torrini - "Me And Armini"
Haar achternaam mag dan niet echt IJslands klinken, Emiliana Torrini heeft haar sporen wel verdiend. Al was het maar omdat haar vader het eerste en beste Italiaanse restaurant in het centrum van Reykjavik runt (de pasta ai pinoli kan ik aanraden). Als zangeres brak ze in 1999 door met het album "Love In Time Of Science". Haar stijl werd in de loop der jaren wat gestileerder, maar was is er mis met goed uitgevoerde softpop met een scherp randje?

Mugison - "Mugiboogie"
Singer-songwriter Mugison in glitterpak: zijn derde album "Mugiboogie" riekt naar glamrock, zij het wel op karakteristieke eigenzinnige wijze. Op basis van die plaat zou je hem zomaar de Mauro van IJsland kunnen noemen. De meeste IJslandse muzikanten komen uit de hoofdstad, maar Mugison komt uit Ísafjördur, in het barre noorden. Daar is normaal niet zo veel te doen, dus Mugi organiseert er sinds 2002 zijn eigen festival Aldrei Fór Ég Suður, wat zoveel betekent als 'Ik ben nooit naar het zuiden vertrokken'.

Skúli Sverrisson - "Geislar Hennar"
Een gevestigde naam kun je Skúli Sverrisson moeilijk noemen, maar een indrukwekkend CV heeft hij wel. Als bassist speelt hij al jaren in jazz-bands, en daarnaast werkte hij met experimentele popmuzikanten als Laurie Anderson en Blonde Redhead. Het album "Sería" uit 2006 is pas het tweede onder zijn eigen naam, het eerste is tien jaar oud. "Sería" is een grotendeels instrumentale plaat met veel sfeer, waarin gitaar en basgitaar de belangrijkste rollen vertolken. Er staan ook drie liedjes op met zangeres Ólöf Arnalds, waarvan dit er een is.

Apparat Organ Quartet - "Romantika"
Met 4 orgels en een drummer is Apparat een soort analoge Kraftwerk. Modern en ouderwets tegelijk. Spil van het kwintet (iemand hier kan niet tellen) is Jóhann Jóhannsson, die onder zijn eigen naam een paar fraaie neo-klassieke platen uitbracht. Apparat Organ Quartet heeft daar met zijn rauwe, zompige geluid heel weinig mee te maken.

Pétur Ben - "White Tiger"
Singer-songwriter Pétur Thór Benediktsson was een tijdje de rechterhand van Mugison (hij schreef onder andere mee aan diens bekende liedje "Murr Murr"), maar probeert tegenwoordig op eigen benen te staan. Zijn niet al te opvallende debuutalbum "Wine For My Weakness" leidde nog niet tot een wereldwijde doorbraak, maar dit "White Tiger" mag er absoluut zijn.

Gus Gus - "Add This Song"
Live technoband Gus Gus gaat al mee sinds eind jaren '90 en is binnenkort toe aan album nummer vijf. Dat komt naar alle waarschijnlijkheid - verrassend - uit bij het Keulse Kompakt label, thuishaven van gelaagde microhouse en melancholische techno. Ook weer niet zo gek, want met deze nieuwe single richt Gus Gus recht op het hart.

Singapore Sling - "Overdriver"
Volgens sommigen is Singapore Sling de beste rockband van IJsland. De band is er in elk geval zo populair dat hun laatste cd niet alleen in platenzaken, maar ook in hippe koffiezaakjes verkocht worden. De groep klinkt totaal anders dan het cliché over het land zegt. "Overdriver" is een fuzzy shoegaze song van de gezellig getitelde plaat "The Curse The Life The Blood".

Valgeir Sigurðsson - "Baby Architect"
Als producer en studio engineer werkte Valgeir Sigurðsson met onder meer Björk, Múm en CocoRosie, en als mede-oprichter van label/platform Bedroom Community lanceerde hij carrières van onder meer Ben Forst en Nico Muhly. Ze komen bij Sigurðsson om de breekbare, excentrieke sfeer te vinden die ook te horen is op zijn solo-album "Ekvílibríum" uit 2007. Onbetwist de belangrijkste IJslander achter de schermen. En een beetje ervoor.

Yagya - "Rigning Fimm"
Nog een Nederlandse connectie: producer Yagya bracht zijn laatste twee platen uit op Sending Orbs, het label van Kettel. Zijn muziek ligt wel enigszins in de lijn van de Groningse producer: sfeervolle, gelaagde, introverte elektronica, die meer bedoeld is voor het hoofd dan voor de voeten. Zelf noemt hij Duitse minimal pioniers als Wolfgang Voigt en Basic Channel als zijn belangrijkste inspiratiebronnen.

Jóhann Jóhannsson - "Jói & Karen"
Eigenlijk is de muziek van Jóhann Jóhannsson niet geschikt voor een compilatie, net zo min als je hem moet programmeren in een popzaal vol bierdrinkende festivalgangers. Theaters en kerken passen hem beter, plekken die gemaakt zijn om lang de aandacht vast te houden. Arrangeur Jóhann Jóhannssen maakt klassieke muziek, die met name in opbouw en emotionele lading verwantschap vertoont met alternatieve popmuziek, zeker met bands als Sigur Rós. Deze track is afkomstig van zijn album Englabörn, niet toevallig de muzikale omlijsting van een theaterstuk.

2 opmerkingen:

Unknown zei

Heel fijn! Dank!
Groeten,
Charissa

Niek zei

had hem al, leuk actueel nu... goede perfect overigens!