30 september 2010

@Popronde 2010 (3) - Den Bosch, Almere, Utrecht

De Popronde: morgenavond Den Bosch, zaterdag Almere en volgende week Utrecht. De tips?

Programmeur Stijn Mertens trapt af met 'zijn' Popronde in Den Bosch (ook op Twitter), jaarlijks georganiseerd door W2 Popcollectief en goed voor zo'n 4.000 bezoekers: "Eén van de nieuwe locaties dit jaar is een welkome: de Verkadefabriek, een zeer toegankelijke locatie waar normaal gesproken vooral films, dans en theater geprogrammeerd wordt. Dit jaar zal in de Verkadefabriek tijdens de Popronde een drietal bands spelen onder de noemer 3VOOR12 Hollandse Nieuwe. Met een line-up van I Am Oak, Homemade Empire en Bird on the Wire ligt het programma in het verlengde van het nieuwe Bossche festival fabrIQ. I Am Oak maakt breekbare en intieme liedjes van hoog niveau, balancerend op het randje van de indiefolk van Iron & Wine en Bon Iver. En dit is Homemade Empire:"



Afsluiter en afterparty met Krach en Die Lui in W2. Hier nog een interview met Stijn.

Programmeur Jan-Melle Liscaljet van Popronde Almere geeft zijn tips voor komende zaterdag:

Audiofeel
In Almere is dit jaar de eerste editie van de Popronde, waardoor het festival voor het eerst in Flevoland neerstrijkt. Met een totaal van 23 acts en locaties als Café Men At Work, dat 3 keer tot beste danscafé van Nederland werd verkozen, belooft het een mooie avond te worden. In Men At Work speelt Audiofeel hun uiterst dansbare pop. Met catchy gitaarriffs, aanstekelijke toetspartijen en een uitzonderlijk stemgeluid wist hun single Nugget 4 weken lang op nummer 1 van KINK FM's 2MinutenShow te blijven. Ook hebben de mannen een Europese tour in het vooruitzicht met o.a. shows op Liverpool en Roskilde.

Little Things That Kill
Poppodium De Meester biedt Popronde Almere plaats voor 6 acts, waaronder indie-rockers Little Things That Kill. Bezig sinds 2003, hebben zij als Eleven optredens gedaan op Lowlands, Noorderslag en Parkpop. Na een omschakeling van stijl en naam bezorgde album Smokescreens ze al snel de 3FM Serious Talent status. Deze band knalt vol energie van het podium, dankzij aanstekelijke nummers en een gepassioneerde frontman. Terecht dat zij de eerste Almeerse Popronde openen:



Zelf wil ik de volgende bands graag zien in Popronde Utrecht, volgende week vrijdag 8 oktober. De eerste ligt voor de hand, gisteren, vandaag en morgen uitgebreid op dit blog: Krach. Spelen in Ekko om 21u. Lastig tijdstip, want dan spelen ook Mary Had A Little Band (bij mij om de hoek) en singer/songwriter Joost Dobbe. Van gehoord en staat in mijn favoriete kroeg:



Half uurtje later spelen The Cosmic Carnival en Cloudmachine (site), bands die vaker langskwamen op EHPO (hier resp. hier). Beiden nog nooit live gezien en de moeite waard:





Tot dan?

@KrachBand doet het zo (2)

Het pre-productie- en opnameproces van Krach duurde lang vertelde toetsenist David gisteren. Ook nu de plaat af is is de band zeer selectief en heeft geduld: "Het belangrijkste dat we hebben geleerd is dat de steekwoorden niet 'nu' en 'alles' zijn, maar 'wachten' en 'kiezen'. Dat betekent dat we de release van ons debuut enorm hebben uitgesteld naar januari 2011 omdat we in eerste instantie geen deuk in een pakkie boter hadden geslagen met dat ding. Ten tweede, mede op advies van deze weledelgestelde blog-eigenaar, brengen we eind september eerst een EP uit met 3 albumtracks en 2 remixes. Alles om mensen geleidelijk bekend en enthousiast te laten worden over onze muziek. In de afgelopen tijd zijn we Hollandse Nieuwe geweest, spelen in de Popronde, worden gedraaid op 3FM en zijn 3VOOR12 Selecteert. Lijkt me dat er nu iets meer mensen wachten op die plaat dan een half jaar geleden...



Waar we als band ook last van hebben, maar onze trouwe manager Martijn gelukkig niet, is het stuur-maar-naar-iedereen-syndroom. Wat kan het voor kwaad als alle grote platenbobo’s, pers, radio- en TV-redacties, alles en iedereen een plaatje krijgt? Dachten wij. Uiteindelijk hebben we bewust mensen die we beter kenden of waarvan we zeker wisten dat ze het leuk zouden vinden onze muziek gestuurd, met specifieke vragen of verzoeken. Hierdoor loopt iemand veel harder voor je, want hij/zij krijgt primeurs, vindt het oprecht leuk en gunt het je band. Zodra er meer en meer ambassadeurs waren die oprecht onze naam verkondigden, ging het balletje steeds harder rollen. Dat merk je direct in je mailbox: boekingskantoren en platenmaatschappijen die achter jou aan zitten. Dan weet je in ieder geval zeker dat er enthousiasme achter zit, en dat is wel zo fijn als je met je bloedeigen kindje loopt te leuren!"

Morgenmiddag, in het laatste deel van deze serie, vertelt David over Krachs optredens en fans.

Uitgevers, boekhandel: denk hier even over na

Nou, ik zal het je zeggen, beste Timo: dit is natuurlijk pure diefstal, hoe hard de ePub Club alle verantwoordelijkheid ook wegwuift met een nietszeggende disclaimer. Werk aan de winkel voor Tim en zijn mannen!

Maar hé, laten we het eens compleet anders bekijken. Doen alsof alles mag, de digitalisering en daarmee De Vooruitgang te stoppen is, vergeten dat diefstal verboden is en jullie brood hier gestolen wordt. Blijkbaar is er een slimmerik die handel ziet in e-books? In tegenstelling tot een aantal uitgevers en een deel van de boekhandel, die hun kop in het zand steken, doodleuk doen alsof het eeuwig 1956 blijft en Loeki nog op TV is. Ik weet, het is moeilijk, maar 1 slimme jongen of meisje denkt er compleet anders over en wil de vraag van lezers met zijn aanbod beantwoorden. Desnoods illegaal. En kijk dan naar slide 4, 5 en 6 in onderstaande presentatie:



Dáár liggen de kansen. Ik zeg: nog even wachten met Tim bellen, werk aan de winkel!

[UPDATE:] Timo blogt er ook over, Pin Up Club ePub Club reageert. Nog uitgebreider op de eigen site.

29 september 2010

@KrachBand doet het zo (1)

Soms hoor ik dingen iets eerder dan een ander, zo ook het debuutalbum van Krach. IJzersterke plaat, al het goede van Queens of The Stone Age, Millionaire, De Staat en Soulwax, verenigt in hard rockende en dansbare songs. Niet voor niets en volkomen terecht geselecteerd door 3VOOR12. Toetsen- en knoppenman David Hoogerheide vertelt hoe het allemaal zo kwam:

"Hmmm, Krach doet 'het' zo. Voor muzikanten bestaat dat 'het' in de eerste plaats uit muziek maken. En in ons geval heeft dat jarenlang doorgemodderd. Goede muziek komt vanzelf bovendrijven was het motto. Leuke concepten bedenken, toffe liveshow-gimmicks bekokstoven en lekker raggen in het oefenhok. Maar daar bleef het eigenlijk wel bij. Totdat het succes maar uitbleef. Geen goeie demo, laat staan EP of plaat, dus nauwelijks gigs buiten de regio en een planning en werkhouding van lik-onze-vestjes. Tot we een jaar geleden besloten dat het echt niet meer langer zo kon. Die plaat moest er komen en hij moest verdomme ook goed zijn! En a year from now moesten we significant meer buiten de regio spelen, anders zouden we het bijltje erbij neergooien. Godzijdank hebben we dat niet hoeven doen, sterker nog, er is in 1 jaar zoveel vooruitgang geboekt en zoveel aandacht gegenereerd dat we alleen maar harder en harder zijn gaan werken.

Toen we aan ons debuut begonnen, hebben we een paar dingen goed doorgesproken. Een probleem waar we eigenlijk het hele bestaan van de band al tegenaan lopen is dat we verschrikkelijk vaak wisselen van sound. We kunnen er zelf niet tegen om 2 nummers in dezelfde stijl te spelen, maar dat is tegelijk iets waarmee je je publiek wegjaagt. Reacties na een optreden waren vaak
“Heel vet, maar ik weet echt niet wat ik nou allemaal heb gezien - het was een soort rush”. Mooi compliment, maar niet iets dat we met de plaat wilden bereiken. Dus hebben we 2 dingen gedaan: allereerst streng geweest in het concept “van rock naar dance”. Als er een nummer vet was maar niet in lijn van het album pastte werd het geschrapt. Daardoor lag de tracklisting vrij snel vast. Ten tweede hebben we een aantal muzikale referenties gezocht, hoe we wilden dat onze plaat zou klinken. Millionaire's Outside The Simian Flock [ook op Spotify] was daar één van. Eigenlijk ook een vrij onsamenhangend album, maar het voelt zeer coherent aan. Of dit ons ook gelukt is moet de luisteraar maar beoordelen, maar het heeft wel geholpen om een focuspunt te creëren waar je op terug kunt vallen gedurende de 5 maanden dat je met een album bezig bent. Ook voor een mixer, masteraar en andere mensen is zo’n referentieplaat uitermate handig."

Ik schreef het 2 jaar geleden: Krach's muzikale hokje. Bijzonder handig. En David Schreurs van Caro Emerald bevestigde het onlangs ook: duidelijke artistieke en muzikale keuzes maken is cruciaal, 'nee' zeggen belangrijker dan 'ja'.
De taakverdeling binnen Krach is glashelder: "Reinier bedenkt belachelijke nummers waarvan 80% direct de prullenbak in verdwijnt, Peter is de slager die vanuit vogelperspectief de belachelijke ideeën omvormt tot een degelijk nummer en ik ben de synthesizer-nerd die een degelijk nummer opsaust met een Krach-sound. Zo is denk ik 70% van ons album tot stand gekomen. Soms zijn hele nummers van Reinier bijna onveranderd blijven bestaan, soms hele nummers van mij en soms bleef het pingpongen tussen alle bandleden tot het goed genoeg was of richting de vuilverbranding gebonjoured. We hebben extreem lang de tijd genomen voor de opnames en pre-productie, maar niet zonder deadlines. Deadlines waren keihard en de mixdagen al geboekt. Dat was voor ons echt de belangrijkste drijfveer. En nog steeds: keiharde deadlines, anders had er nu weer niks gelegen, daar ben ik van overtuigd."

Ik verklap het vast: dit wordt een topserie. David zal morgen uitgebreid vertellen over selectief zijn ('nee' durven zeggen dus), geduld hebben, Krach's optredens en het opbouwen van een fanbase.

Feestje (50)


Aanstaande zaterdag presenteert Tududuh hun nieuwe EP in stadserf Rood|Noot, een oude paardenfokkerij uit de 19e eeuw (!) en het laatste stukje 'authentiek' Utrecht tussen de stad en Leidsche Rijn. Tududuh speelt in de stallen. Zanger/songschrijver Ronald: "Bij Rood|Noot hangt een hele bijzondere sfeer; je krijgt het gevoel alsof alles mogelijk is. Dat gevoel proberen we ook in onze muziek te stoppen". Rood|Noot is net over de gele brug, vlakbij de rode doos. Iedere bezoeker ontvangt een gratis EP en mag zelf bepalen wat hij of zij betaalt. "Dit idee deed ik op toen ik vorig jaar een tijdje in Berlijn woonde. Daar ging het overal zo. Nu hoor ik er ineens steeds meer over, een interessante ontwikkeling. Kijken hoe het hier werkt", aldus Ronald. Eerder deelden Silence is Sexy en Deviation hun goede ervaringen met pay-what-you-like op dit blog.

Het hek van Rood|Noot gaat zaterdag open om 20u, aanvang 20.30u. Met ook Lost Bear en Bird on the Wire. Reserveren kan via Facebook of door Ronald te mailen. Komt allen!

28 september 2010

Waarom ik EHPO startte (en wat het me brengt) (UPDATE)

Voor een presentatie die ik op dit moment geef aan topsporters bij het Ministerie voor Defensie heb ik een eerdere Slideshare flink gepimpt. De beweegredenen achter en resultaten met EHPO heb ik aangevuld met een aantal concrete tips en handreikingen waar de topsporters, het Ministerie maar wellicht ook jij van kunnen leren:
Onder het label Bloggen deelden eerder Guuz en Pim hun blogervaringen. Ook geïnteresseerd in deze of liever een op maat gemaakte presentatie of workshop? Dan moet je bij Tessa wezen.

Perfect Flying Gram (according to @ClemensRikken)

Clemens is fotograaf. En fan van Gram Parsons en The Flying Burrito Brothers. Zowel Gram als de band waar hij onderdeel van uitmaakte, TFBB dus, hebben nogal wat betekend voor de ontwikkeling van muziek. Voor de countryrock in het bijzonder, of zoals Gram het noemde 'cosmic American music'. Maar ook The Byrds, waar Flying Burrito-leden Gram P en Chris Hillman lid van waren in de 60's, waren nogal invloedrijk. The Beatles werden 'Byrd-watchers' genoemd, niet voor niks. HIERRR moet je zijn. Enjoy!

P.S. Gram maakte 2 briljante solo-albums die samen op 1 belachelijk goedkope CD staan. Naast die ene CD waar Big Star's 2 beste samen op staan is dit het beste tientje dat je ooit uitgaf. Er is ook een schitterende DVD verschenen over 's mans leven, zeer de moeite waard!

27 september 2010

Wie lacht er nu het hardst?

Sinds de start van dit blog besteed ik regelmatig aandacht aan Only Seven Left, 5 jongens uit Hilversum en Amersfoort die afgelopen vrijdag hun debuutalbum It Was All A Dream uitbrachten en dat vierden met een optreden in een uitverkochte Tivoli/De Helling. Album, eerder verschenen singles en clips namen ze op in eigen beheer, al dan niet met bevriende clipmakers, muzikanten en producers. Verkoop, marketing en promotie deden en doen ze zelf, vooral op internet (eigen site, Hyves, YouTube, Facebook, Bandcamp, Twitter, Last.fm en MySpace), sinds kort met enige hulp van buitenaf, een publisher en de distributeur van hun debuutalbum, Rough Trade.

Die deal was snel gesloten omdat Rough Trade eenvoudig kon zien hoeveel views en aandacht clips en singles kregen. Dat 3FM-DJ Coen Swijnenberg de band in de lente oppikte en 5 weken met succes managete hielp ook. Hij reikte ze vrijdag het eerste exemplaar van hun album uit. De eerste oplage van 1.000 zelfontworpen, -geproduceerde en -betaalde CD's bleek niet toereikend, dus nog voordat het album in de winkel lag zijn 1.000 extra CD's besteld om aan de vraag te voldoen.

Ook Friendly Fire zag brood in Only Seven Left, boekte de huidige tour van 6 data en is op dit moment bezig met een tweede tour in het voorjaar, bestaande uit nog eens 20 à 25 (!) optredens. Dat verloopt soepel, niet door uitgebreide, structurele airplay en aandacht van radio- en TV-zenders (die is er namelijk niet), maar omdat de voorverkoop van de huidige tour al rond de 60-70% per show zit, met nog bijna 2 maanden te gaan. Ook Rotown was afgelopen zaterdag nagenoeg uitverkocht. Dat belooft wat voor de zomerfestivals van 2011...
Hier, op Twitter, Facebook en in 'het echte leven' word ik soms aangesproken op de aandacht voor Only Seven Left. De strekking: die jongens en hun muziek kun je toch niet serieus nemen? Het tegenovergestelde is waar. Als je op eigen kracht, met veel creativiteit, geloof in je eigen muziek en enorm doorzettingsvermogen stapje-voor-stapje verder komt neem ik je bloedserieus. Om dezelfde redenen is wat Only Seven Left doet uiterst relevant voor mijn blog (alle posts zijn gelabeld met Only Seven Left, de meer inhoudelijke als Only Seven Left doet het zo). En dan laat ik nog in het midden dat It Was All A Dream 10 prima popsongs bevat en de heren zich de tandjes repeteren om die strak te spelen en zingen. Belangrijker en leuker vind ik echter het eindresultaat. Wie kan zeggen dat hij iedere avond zijn eigen songs speelt in een uitverkochte zaal, op z'n eigen voorwaarden, voor een publiek dat vanaf de spectaculaire opening compleet uit z'n dak gaat:



Haal gerust je neus op voor hun muziekstijl, dat haar zo-van-links-naar-rechts en gillende meisjes. Tot die tijd wens ik je veel plezier als je vanavond voor de zoveelste keer "Nobody's Wife" inzet op de bruiloft van je nichtje.

Ook doen? Misschien heb je hier iets aan:



Volgende week koppelt drummer Bram terug wat Only Seven Left deze week overkwam en welke concrete resultaten hun #inzet en de release van It Was All A Dream opleverden.

26 september 2010

Knipseldienst (10)

Geen broer-met-een-schaar ditmaal. Op mijn verzoek hanteerden achtereenvolgens Eric, Bart, Joris, Steven, Jochem en Erwin de digitale schaar en gooide Hans zelfs een heus papieren exemplaar in m'n brievenbus. Twitter, I f***in' love it! Lees mee [click = big]:Als je niks van auteursrecht, naburig recht, Buma, Stemra, Sena, publishing en muziekuitgeverijen begrijpt, lees je de 8-delige serie Wat doet een publisher? op EHPO. Of een uitstekende (en gezond kritische) samenvatting met deze blogpost in eenvoudige Jip & Janneke-taal. Bookmarken om altijd terug te kunnen vinden!

Ideetje

Een werkelijk prachtig pleidooi voor open source innovatie, kijken tot het einde:



Ook in stripvorm:



Wat is TED toch fantastisch! Meer goede ideeën lees je in Rework, bijvoorbeeld deze.

25 september 2010

The Future of Books

Mooi filmpje dat Timo @Boezeman Tweette en van publishr.nl komt:

24 september 2010

Perfect Van 2 (according to Basyl de Groot)... Spotify-Only!

Basyl 'Wel op Facebook, niet op Twitter' de Groot is muzieksamensteller bij 3FM. Niet de minste dus om de handschoen op te pakken en Erwin Wijman van repliek te dienen. Erwin maakte afgelopen dinsdag Perfect Van. Basyl komt nu met zijn versie/visie op Van Morrison, Perfect Van 2. En alléén op Spotify! Onder het artwork nog wat Van-achtergrond, geschreven door Basyl.

HIER is die link, naar Perfect Van 2. Enjoy!

























1. And It Stoned Me
"Wil je weten of je Van Morrison überhaupt interessant vindt? Dit nummer opzetten.
Als je niet vanaf de eerste snik geraakt wordt, mag je de rest van deze playlist overslaan.

2. Caravan
Ook zo'n plaat die begint en meteen raak is (als je er nog bent).

3. Wild Night
4. Moondance
5. Crazy Face
Kom ik zelden tegen in Van Morrison-lijstjes maar f*ck wat mooi!

6. Gloria (Them)
7. Domino
8. The Way Young Lovers Do
Eerlijk gezegd ontdekt via Maria McKee, die een goede cover deed op haar album You Gotta Sin To Get Saved (ook leuk!).

9. Jackie Wilson Said
Nee, niet ontdekt via Dexy's Midnight Runners.

10. Crazy Love
11. Brand New Day
12. Brown Eyed Girl
13. Baby Please Don't Go (Them)

Alleen 's nachts:
14. Warm Love
15. Tupelo Honey
16. You're My Woman
17. Did Ye Get Healed
18. Fair Play
Recentelijk ontdekt op de "vergeten klassieker" Veedon Fleece. Eigenlijk helemaal niet zo'n klassieker maar wel vergeten. En best mooi."

- Basyl de Groot

Wilde ideeën & nieuwe muziek (82)



23 september 2010

@Antillectual doet het zo (2)

In deel 1 van deze serie lichtte drummer/zelfverklaard 'PR-manager' Riekus de plannen voor het nieuwe album van zijn internationaal succesvolle band Antillectual toe. Inmiddels staat heel kant A van hun nieuwe plaat online. Kant A ja, want hij komt ook uit op vinyl. Met een show op Incubate kersvers in het geheugen legt het trio de laatste hand aan artwork en persing. Intussen blikt Riekus met wat cijfers terug op de eerste 5 weken:

"Op de eerste reacties was het niet lang wachten: nog geen 2 uur nadat het eerste nummer online ging vroeg 3VOOR12 ons een interview te doen over wat wij toch moesten met die 'nieuwe media' om 'ouderwets vinyl' te promoten. Een paar weken later kregen we van een fanatieke Canadese al de eerste recensie van de plaat, en dat na pas 4 nummers. Erg fijn om te zien dat men zo begaan is met de plaat."
Hoe werd de stream ontvangen? "In de eerste week 979 plays van het eerste nummer, wat neerkomt op ± 140 plays per dag. Aanzienlijk meer dan we verwacht hadden, maar op de echte klap was het nog even wachten. "Every Crisis Is A Moral Crisis" werd een week later gedraaid in een nachtelijke uitzending van 3FM, dankzij aanvragen van een aantal Twitteraars. En na de eerste week? 6.388 plays in 33 dagen. Dat zijn 194 plays per dag, bijna 4 keer zoveel als op onze MySpace, waar het populairste nummer in 2,5 jaar tijd 46.224 werd gedraaid (= 50 plays per dag). Of dit toe te schrijven is aan de nieuwigheid van de nummers of aan het gemak van Bandcamp is moeilijk te zeggen.
We hebben veel aandacht te danken aan onze partners-in-crime: punx.nl, asice.net en punknews.org, die onze nieuwe nummers onder de aandacht van hun community brengen. Ook via onze eigen site ontvangen we veel luisteraars en feedback. Grofweg 70% van de plays komt direct van onze eigen site, 12% van punknews.org, 8% van punx.nl en de overige 10% van verschillende sites. Met die 70% op onze eigen site zijn we erg blij, want dat is de enige plek waar zowel de muziek als teksten, liner notes en gastbijdragen te vinden zijn. Ondanks dat de stream op externe sites te beluisteren is, nemen luisteraars dus de moeite om door te klikken naar het totaalpakketje op onze site."
Niet geheel onverwacht liepen de bezoeken van de site dan ook omhoog: "Ook daarvoor hebben we een hoop te danken aan partners en social media. Grofweg 30% kwam via Facebook (17%) en MySpace (14%) bij ons uit. De rest komt via Propagandhi (16%), punknews.org (13%), asice.net (6%), punx.nl (5%) en Twitter (4%). Opvallend is dat een kwart van de bezoeken uit de VS en Canada komen, territoria die voor ons vrij moeilijk te bereiken zijn. Schijnbaar loont het om een Canadees als gastzanger te vragen en ons nieuws te pluggen bij Amerika's grootste punksite.
Zoals gezegd, de echte klap in aantal plays kwam pas na een paar weken. Na de eerste week namen de aantallen gestaag af. Op 13 september zetten we een nummer online met gastzanger Chris Hannah van Propagandhi (voor niet ingewijden: grote inspiratiebron voor ons en 1 van de grootste bands in het genre). BAM!, de plays schoten als een Almeerder vinexwijk uit de grond. 972 op dag 1, na een post op punknews.org 1.270 op dag 2 en zo verder. In totaal zo'n 3.100 plays in een week, een absoluut hoogtepunt. En als die cijfers niet genoeg zeggen, dan deden de berichten van nieuwe luisteraars uit Canada, de VS, Nieuw-Zeeland, Wit-Rusland, Singapore en Australië dat wel. Een hoop steunbetuigingen van mensen die ons nog niet kenden, totdat we de samenwerking met Chris Hannah hadden bekendgemaakt. Goeie zet dus.
Een ontwikkeling waar we niet op gerekend hadden diende zich vorige week aan: een klein label uit Rusland nam contact op om een aantal platen te bestellen en besloot uiteindelijk zelfs mee te doen aan de vinyl release. Daarmee komt het totaal aantal labels dat meewerkt op een mooi rond getal: 10 stuks, van de VS tot Rusland, Denemarken tot Portugal.

Het streamen via
Bandcamp blijkt goed te werken: het overgrote deel (95%) van de plays komt uit embedded players en niet direct van onze Bandcamp-site zelf. De Share-optie wordt dus goed benut, zo goed zelfs dat we tot onze verrassing de player zagen opduiken op allerlei persoonlijke Facebook-profielen. Erg fijn, want voor ons als internationaal opererende band is Facebook hét belangrijkste online-kanaal. Bij Facebook lag ook meteen een flinke tegenvaller, of 'leermoment' zo je wilt: al biedt de site de optie om automatisch nieuws uit je RSS-feed over te nemen, in de praktijk werkt dit voor geen meter en moet je toch handmatig je nieuws overzetten. De plug-in Wordbooker (Wordpress > Facebook) biedt gelukkig uitkomst.

De komende 6 weken gaan we vrolijk verder met deze actie. En daarna? Touren, touren en nog eens touren! En natuurlijk een bescheiden feestje in
Merleyn Nijmegen op 3 december om met onze vrienden en naasten te vieren dat de plaat er is, in fysieke vorm."

Ik kijk uit naar je volgende update, Riekus!

22 september 2010

Feestje (49) - Rietveld en de Filmliga

Komend weekend wordt tijdens het Nederlands Film Festival en in het kader van het Rietveldjaar een historisch filmprogramma gepresenteerd van zwijgende films. Hierbij componeren studenten van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht muziek en voeren deze live uit. Uit het archief van het Filmmuseum is een programma samengesteld uit de periode van de Filmliga (1927-1933). De bekende Utrechtse architect en ontwerper Gerrit Rietveld was secretaris van de Utrechtse Filmliga.
De films worden van live muziek voorzien door studenten van de faculteit Kunst, Media & Technologie op vrijdag 24 september om 19.30u en 22u en zaterdag 25 september om 13.30u. Locatie is filmtheater ‘t Hoogt in Utrecht en EHPO mag 2 kaarten weggeven. Belangstelling? Winnaar is het eerste bericht in de reacties onder deze post:

21 september 2010

Perfect Van (according to @ErwinWijman)

Erwin Wijman zat er al een tijd op te broeden: het beste van Van Morrison samenbrengen in een overzichtelijke Perfect. Overzichtelijk als in: 15 nummers. Monnikenwerk dus. Een slachting van darlings moet het zijn geweest bij 'em thuis. Logisch ook dat het enige tijd duurde. Maar ja, dan die opener. Die opent je oor, je hart en je weet gelijk 'It's allright'... In de reacties onder deze post Erwin's prachtige track-by-track-fly-by. Niet te missen. HIERRR moet je zijn voor de download. Enjoy!

Persoonlijke noot: Erwin heeft van verschillende albums tracks gepakt, niet altijd mijn favorieten. Hoe kun je bijvoorbeeld Into The Mystic van Moondance skippen? Of opener And It Stoned Me? En Sweet Thing van Astral Weeks overslaan? Helemaal niet erg, daar is het een Perfect voor. Zowel Astral Weeks als Moondance haal je echter voor minder dan een tientje in huis en zijn iedere Eurocent dubbel en dwars waard. Prachtige platen, totale Klassiekers in de categorie 'every home should have one'. Halen dus, of eerst proefdraaien op Spotify: "Astral Weeks" hier, "Moondance" daar.

20 september 2010

Waarom @Guuzbourg FillesSourires.com startte (en wat het hem brengt) (2)

Vanochtend somde Guuz de eerste 5 lessen op die het bloggen op Filles Sourires hem bracht. Onder een klassiek Zuchtmeisje de andere 5, in Guuz' eigen woorden:
  1. "Spammen staat vrij. Populariteit dankzij HypeMachine e.a. betekent ook dat je mailbox volloopt met MP3's, zips, links en (on)eerbare voorstellen van de meest uiteenlopende bands. Doorgaans artiesten die mijlenver af staan van zoetzuchtende, Franstalige zangeressen, al claimen alle PR-mensen en bandleden dat ze FillesSourires.com al járen lezen en dat ik een vrolijk postje over de hermetische blackmetaltechnotrance van The Unorthodox Cow Murderers mijn lezers en mezelf echt niet mag onthouden. Gelukkig staat onderaan al die mails een unsubscribe-link.
  2. Vragen staat vrij. Het kost soms wat moeite om ze te bereiken, maar steeds meer artiesten en labels van Frans(talig)e artiesten geven met liefde toestemming tot het posten van MP3's. Muziek is bij mij maximaal 10 dagen downloadbaar, re-posts doe ik alleen in uitzonderlijke gevallen. In de afgelopen jaren heb ik goede contacten opgebouwd met Franse, Belgische, Spaanse en Canadese labels, zowel majors als independents. Beter gezegd, ik heb goede contacten opgebouwd met medewerkers van een aantal Franse, Belgische, Spaanse en Canadese labels die begrijpen wat muziekblogs kunnen betekenen voor hun artiesten. The top brass wil of kan dat niet inzien, waardoor ‘toestemming’ een zeer rekkelijk begrip is geworden op mijn blog. Het zijn vaker dan eens de artiesten, en niet de kleinste namen (vanuit Frans standpunt gezien dan), die de aandacht van mijn blog bijzonder op prijs stellen en desnoods zelf de muziek doorsturen.
  3. Nog meer vragen staat ook vrij. Als je het op tijd vraagt, zijn artiesten best bereid om een kerstliedje voor je blog te schrijven, op te nemen en gratis ter beschikking te stellen. In de afgelopen jaren vroeg en kreeg ik Franstalige Kerstliedjes van onder meer Marianne Dissard & Amparo Sanchez, Maud Lübeck, France de Griessen en Frederique Dastrevigne. Het nummer van Marianne & Amparo verscheen later op een kerstcompilatie van het vermaarde verzamelaarslabel Trikont. Zo kan het gaan.
  4. Bloggen maakt vrienden. Over de hele wereld zijn liefhebbers van zoetzuchtende Franse zangeressen. Over de hele wereld zijn zangeressen die graag zoet in het Frans zuchten. Daar ken ik er inmiddels een hoop van. Ik heb er mee geskypet en gemaild, ik heb een flink aantal in het echt gezien. Meevaller: vrijwel alle zangeressen die graag zoet in het Frans zingen, zijn drop dead gorgeous. En ze willen altijd gezoend worden.
  5. Nederlanders houden niet van Franstalige muziek. Dat is niet waar, maar teveel mensen op belangrijke plekken denken dat het wel waar is. Dat heeft ernstige gevolgen. Als er Franstalige muziek op de radio te horen is of een Franstalige band in een Nederlandse zaal speelt, dan is dat omdat de muzieksamensteller of presentator in de vroege ochtend of late avond zich vrij voelt om zijn/haar persoonlijke voorkeur te laten spreken. Of omdat de programmeur de band echt he-le-maal te gek vind en het verlies wel kan lijden. Franse bands kunnen zich in elk denkbaar genre meten met het allerbeste wat uit Amerika of Engeland komt. Je hoeft geen Frans te spreken om dat aan te voelen. Vrijwel iedereen die geregeld mijn blog bezocht na te zijn getipt, of een van mijn compilaties hoorde (Filles Fragiles #1 en #2, Gentils Garçons, Gainsnord) viel als een blok voor artiesten als Coralie Clément, Bensé, Benjamin Biolay of Olivia Ruiz. Echt, ik kan mijn huis behangen met juich-reacties. Maar op een enkele uitzondering na (vaak met novelty-waarde, zoals Stromae) kunnen Franstalige artiesten de enorme drempel die door radiomakers en programmeurs in Nederland is opgeworpen, maar niet nemen. Je zou verwachten dat een Utrechts festival dat ooit is begonnen om mooie dingen uit Canada te laten horen, zich mede vanwege hun naam toch enigszins verplicht voelt om ook iets Franstaligs te boeken. Mais non. ‘Nederlanders en Franstalig, da’s moeilijk’, mailde een programmeur van dat festival me. Er is voor FillesSourires.com nog een hoop werk te doen. En een hoop mooie muziek om over te posten."
Dank, Guuz. Heerlijk verhaal van een liefhebber, met een prachtig blog. Bookmarkt allen! Hier nogmaals het kadootje dat Marinus van a balladeer speciaal voor Guuz' vijfde verjaardag opnam met Flora Dolores. Enjoy!

Waarom @Guuzbourg FillesSourires.com startte (en wat het hem brengt) (1)

Ongemerkt wordt dit een leuke nieuwe EHPO-serie over bloggen, het platform/medium waarmee je je Facebook-, Twitter- en Hyves-account pas écht van inhoud en dus waarde voorziet. Zelf trapte ik af, liet daarna Pim aan het woord en nu dus Guuz, die eerder de aanzet gaf tot de sterke 2-delige serie Hoe L'Oncle Ben toch bleef plakken:

"Vijf jaar geleden postte ik mijn eerste stukjes over zoetzuchtende Franstalige zangeressen op een weblog dat ik Filles Sourires had gedoopt. Geen letterlijke vertaling van ‘zuchtmeisjes’, want zuchten is ‘soupir’ in het Frans. Dat klonk me teveel als soep, dus werd het ‘sourires’ (glimlachjes). In de afgelopen jaren ben ik bedreigd door de copyright-politie, is mijn eerste blog gedelete door Google, heb ik handenvol geld uitgegeven aan muziek en serverruimte, kreeg Marinus van a balladeer zo gek dat hij een duet opnam met de charmante Flora Dolores [HIERRR gratis te downloaden] en spreek iets beter Frans dan toen ik aan FillesSourires.com begon. Maar er is meer.
Tien dingen die ik geleerd heb van 5 jaar FillesSourires.com:
  1. Blogspot sucks, Wordpress rules. En dat zeg ik niet alleen omdat Blogspot/Blogger/Google vorig jaar mijn blog neerhaalde. Wordpress blijkt een stuk gebruiksvriendelijker, heeft handige plug-ins en ziet er ook nog eens beter uit.
  2. Een blog beginnen is makkelijk, een blog bijhouden is een kunst. Gelukkig heb ik met FillesSourires.com voor een onderwerp gekozen dat een mer à boire is. En we (ik schrijf het meest, maar geloofsgenoten Sky en Maks dragen ook geregeld bij) wijken ook rustig van de bekende paden, richting klassieke muziek, psychedelische rock of voordrachtskunst. Maar niet teveel. Ik probeer tenminste 2 keer per week iets te posten, er zijn weken dat er 8, 9 nieuwe stukjes worden gepost.
  3. Bloggen kost geld. Of beter: bloggen over muziek die nog altijd lastig te krijgen is buiten Franstalige gebieden, kost geld. Fysieke CD’s moet ik uit Frankrijk laten komen, en dan kies ik vaak voor de bijzondere uitvoeringen. Ik heb inmiddels genoeg contacten om gratis aan muziek te komen, maar ik ben nog zo’n oude rare man die van vinyl en mooi uitgevoerde doosjes houdt. Ik durf niet uit te rekenen hoeveel het blog me op jaarbasis kost. Er zijn bloggers die met PayPal-linkjes om bijdragen van lezers bedelen. Is mijn eer te na.
  4. Tag je gek. Voordat Google de stekker uit Fillessourires.blogspot.com trok, had ik rond de 15.000 bezoekers per week. Dat is fors teruggelopen naar pakweg de helft. Google Analytics laat zien dat de meeste bezoekers via Google mijn blog weten te vinden. Taggen tot je een ons weegt, het werkt.
  5. Hoera voor de HypeMachine. De meest populaire liedjeszoekmachine annex jukebox is een belangrijke doorverwijzer naar mijn blog. Ik ben bij lange na geen Fluxblog of Stereogum, maar het is de afgelopen jaren wel voorgekomen dat tracks die ik postte hoog in de ‘Popular’ lijst terechtkwamen, wat soms ongekende bezoekerspieken veroorzaakt. Elbo.ws, Captain Crawl en het ronduit geniale Shuffler.fm zijn ook voor muziekbloggers belangrijke tools om bezoekers te trekken - en om nieuwe muziek te ontdekken, natuurlijk.
Vanmiddag rond 14u Guuz' andere 5 geleerde lessen.

19 september 2010

Remix Everything (mooi kijk- en leesvoer!)

Hier kijk ik naar uit, via Erwin, die het van Francisco had:



Volg Kirby op Twitter.

Over remixen en rechten gesproken: Robert herinnerde me aan dit fraaie artikel van Mark Waid, over auteursrecht, uitgeven (van strips), filesharing en downloaden. Maar vooral over delen: "The greatest societal change in the last 5 years is that we are entering an era of sharing". Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen, we zitten er al middenin!

18 september 2010

17 september 2010

Wilde ideeën & nieuwe muziek (81)

Volle bak!