19 december 2011

Nummer van de Dag @NRvandeDag

Zou het zo gegaan zijn?
'Hoeveel heb jij er, Lindsey?'

'Drie. Plus die ene die we met z'n allen hebben geschreven.'

'The Chain bedoel je?'

'Die ja. En jij, Christine?'

'Vier. En 'The Chain' dus. Jij, Stevie?'

'Ook vier.'

'Nou, dat lijkt me duidelijk: één van jullie songs valt af.'

'Dacht het niet.'

'Ik laat van mijn drie er ook niet één vallen hoor.'

'Ik ook niet.'

'En ik zéker niet.
Ben je helemaal besodemieterd?!'
[rinkelend glaswerk, slaande deur]
Zou het lootje-trekken zijn geworden? Kop of munt, bamzaaien, een getal onder de tien? Of mochten Mick en John kiezen?

Tja, in 1976 paste er geen 70 minuten op een plak vinyl. Hooguit 23 aan iedere kant. Ga er maar aan staan: van twaalf darlings er eentje killen. Twaalf darlings waarvan er elf nog geen jaar later een van de bestverkopende albums allertijden vormden. Elf songs die net als elk nummer op Dark Side of the Moon en Thriller door de jaren heen Klassiekers werden, ongeacht of ze op single verschenen en werkelijk een hit waren. Héél Rumours was een hit, van begin tot eind, iedere track een evergreen, Fleetwood Mac voor even de grootste band op aarde.

Maar in 1976 moest er nog één track af. Twaalf paste niet. De drie liedjes van Lindsey Buckingham bleven sowieso, net als The Chain. Welke van Christine McVie eraf? Oh Daddy? Songbird? Don't Stop? Of toch één van Stevie Nicks laten vallen? Dreams? Ben je gek, het beste nummer van de plaat!
Uiteindelijk werd haar Silver Springs geslachtofferd. Een grove schande. Iedere Rumours-track is een Klassieker, maar Nicks' Silver Springs op de mengtafel laten liggen is nog steeds een doodzonde, een muzikale misdaad tegen de menselijkheid.

Het intro is de bron die ontspringt, Lindsey Buckingham één van de meest onderschatte gitaristen van zijn generatie (dat bewijst hij zo'n 30 jaar later nogmaals). Nicks die smachtend de stukgelopen relatie met Buckingham bezingt, maar misschien ook wel die met Mick Fleetwood een tijdje later - iedereen deed het met iedereen in de band rond 1976. Dat was nicks bijzonders en haar collega's deden op Rumours nicks anders dan over elkaar en hun onderlinge relaties zingen.

Op 2.13 min. gaat het voor het eerst los: Stevie en Lindsey samen, de magie die Mick Fleetwood en John McVie drie jaar eerder overtuigde ze voor hun band te vragen. Opnieuw schitterend gitaarspel van Buckingham (ik haat gitaar-snoevers, maar jezus wat is dit mooi!), waarna Buckingham & Nicks echt uitpakken op 3.18 min.: vocaal om elkaar heen kronkelend, elkaar aanraken, vastpakken en weer loslaten. Alle opgekropte spanning van de onderlinge relaties, een jaar lang intensief opnemen, met deuren smijten, vuige seks en bergen coke, gevangen in 1 minuut fantastische muziek. Vier briljante muzikanten, aangevoerd door een kruising tussen een soft focus zigeunerin en Tinkerbell, de natte jaren '80 droom van iedere jongen. Tot Cora Kemperman het dragen van laagjes voor altijd verpestte.
'Ik weet het! We proppen 'Silver Springs' gewoon op de B-kant van 'Go Your Own Way'!'

Geschreven voor Nummer van de Dag, meer in de serie geschreven muziek. En lees dit boek.

Geen opmerkingen: